Veelzijdig en voor iedereen toegankelijk

Rubén Roldán, 20 jaar oud, komt uit Málaga. Of het nu op straat is of binnenshuis, je vindt hem vaak springend van obstakel naar obstakel, en dat ondanks zijn beperking. Ruben heeft namelijk maar één been. Zijn parkourverhaal begint 8 jaar geleden, wanneer hij zijn buurman voor het eerst zag springen. Hij nam deel aan een training en had meteen plezier in deze snelgroeiende discipline. Wij interviewden Ruben die ons meer vertelt over zijn passie voor een sport, die steeds vaker voorkomt en door iedereen beoefent kan worden.

Wat is je grootste bron van inspiratie?

Het feit dat ik mezelf kan verbeteren, en vooruitgang kan zien door de jaren heen, inspireert me enorm. Mentale barrières doorbreken en weten hoe je je lichaam en emoties moet controleren zijn enorm rijke ervaringen. Mensen die aan parkour doen begrijpen vast en zeker wat ik bedoel.

Belemmert jouw handicap jou in de sport of is het juist een kracht?

Uiteraard zou ik nog beter kunnen zijn in parkour, moest ik twee benen hebben. Maar het weerhoudt me zeker niet om te springen. De sleutel is weten hoe je je moet aanpassen. Er zijn bewegingen waar ik meer moeite mee heb, maar ik zoek altijd naar een manier om het op mijn manier te doen. Soms is het moeilijk omdat weinig andere parkouratleten zijn met een beperking waar ik inspiratie uit kan halen. Maar dat maakt het ook uitdagender. Manieren vinden om de bewegingen toch uit te voeren en bepaalde resultaten te bereiken, geeft enorm veel voldoening.

Wat zijn volgens jou de beste manieren om gehandicaptensport te promoten?

De beste manier is om het te normaliseren. Mensen moeten begrijpen dat zelfs met een handicap alles mogelijk mits de nodige inspanning en toewijding. Als je iets leuk vindt, is het aan jou om het waar te maken, wat er ook voor nodig is. Hoe meer rolmodellen er zijn, hoe beter het zal worden.

Wat betekent urban cultuur voor jou?

Ik vind het echt ongelooflijk. Of het nu gaat om parkour, skateboarden, dansen of een andere urban sport, je moet aanpassen aan je omgeving. Je moet creatief nadenken over mogelijke combinaties, rekening houdend met de bestaande infrastructuur en mogelijkheden.

Wat is je favoriete trick?

Tricks kosten me meestal veel moeite. Aangezien ik maar één been heb, is het moeilijk om te lopen, hoogte te houden en de impact te weerstaan. Bovendien moet je je voor veel tricks afduwen met je andere been. Daarom blijft mijn variëteit aan tricks vrij beperkt. Maar als ik er een zou moeten kiezen, zou ik zeggen dat cork mijn favoriet is.

Met welke truc heb je moeite?Of welke truc ben je op het moment aan het oefenen?

Momenteel ben ik geen nieuwe trucs aan het proberen, maar ik heb onlangs de swing cast geleerd en zou die graag naar zand willen kunnen verplaatsen, aangezien ik het op een mat heb gedaan. Een ander doel dat ik heb op het gebied van mortals is de pamflip en flic flack to back

Wat is je favoriete herinnering aan parkour?

Toen ik erin geslaagd was om in mijn thuisstad een bepaalde sprong te maken, waarvan ik nooit verwacht had die te kunnen. Die evolutie zien door de jaren heen is een van de mooiste dingen in parkour.

Je hebt het goed begrepen, iedereen kan aan parkour doen. Bij Urban Sessions geloven we enorm in de integratie van G-sporten binnen de gemeenschap. We vinden het ontzettend dat mensen nieuwe sporten leren kennen en dat kinderen met nieuwe disciplines in contact komen, dat ze kansen durven grijpen en zich leren aanpassen aan hun omgeving.